Semester Break: part 2 en nog veel meer!

Excuses, excuses, excuses! Tijdje geleden alweer, maar de tijd vliegt voorbij. Ik heb het erg druk gehad afgelopen weken en heb geen tijd gehad/gemaakt voor een nieuwe blog. Máárrr… Hij is er weer hoor!

De tweede week van onze springbreak hadden we een surf trip gepland van vijf dagen in het plaatsje Raglan aan de westkust. Eenmaal aangekomen kwamen we in een schattig dorpje terecht met veel leuke eettentjes, surfshops en vriendelijke mensen. Na een goede lunch namen we de shuttle naar de lodge waar we zouden verblijven de komende dagen. In the middle of nowhere op de Karioi berg lag de Karioi Lodge. Midden tussen het groen en met uitzicht op de zee. Afgelegen, maar met veel leuke mensen om je heen hoeft dat niet uit te maken. We liepen tegen een aantal studenten van AUT aan en ontmoetten een Duits meisje Christina uit München. De surflessen begonnen en we waren, uiteraard, verkocht.

Zoals ik al zei, het plan was vijf dagen… We zijn uiteindelijk twee weken gebleven. Veel gesurft, veel gegeten, een goede gin-and-tonic-night om niet te vergeten (of misschien toch een paar zwarte gaten) op mijn 22ste verjaardag en vooral veel gelachen. Tot nu toe zeker de beste ervaring van mijn tijd in Nieuw-Zeeland.

Natuurlijk moest het echte leven ook weer een keer beginnen en moesten we terug naar Auckland om wat assignments in te leveren en presentaties te geven. Ondertussen stonden de volgende plannen alweer in de agenda, want…. Moeders kwam twee weekjes naar Auckland! Na de verwenning van veels te veel chocola, drop, zure matten en pepernoten kon onze reis van start. De eerste week hebben we Auckland en al haar leuke plekjes verkend en de tweede week zochten we het avontuur op buiten mijn tijdelijke stad. Paihia, Bay of Islands, Russell, Cape Reinga, Te Paki Sanddunes, Tauranga, Mount Maunganui en het surfers strand Piha.

Tussen al deze avonturen door waren we wel toe aan iets relaxter… Oftwel een lekker lang weekend vertoeven op het pacifische eiland Tonga! We hadden een hutje geboekt op een afgelegen strandje genaamd White Sands. Klinkt dat even lekker. En dat was het ook! We waren de enige gasten, dus met andere woorden: we hadden een privé strand. We hebben onze eerste middag heel lui met een boekje op het strand in een ietwat oncomfortabele stoel doorgebracht. In de verte zagen we iets bewegen in het water en werd ons duidelijk dat het helemaal vol zat met springende walvissen. Tonga is een eiland wat bekend staat om de humpback walvissen die ieder jaar langs komen om te paren. Je kan ze zien in het seizoen van juni tot november. Kwam dat even goed uit! Ik ben gaan e-mailen met een organisatie die je een dag meeneemt het water op om walvissen te spotten. En daar bleef het niet bij… We mochten zelfs met ze snorkelen! Wetsuits en flippers aan, duikbril en snorkel erbij… En daar gingen we. In volle ornaat stapten we als twee rillende rietjes het water in, want… Ze zijn toch wel erg groot. Na de eerste keer was de angst weg. Wat een onwijs gave wezens en zo enorm groot. Ze zijn super rustig met mensen en zijn eerder ongeïnteresseerd dat je naast ze zwemt dan dat ze zich zorgen maken. Moeder walvis en twee weken oude cub kwamen meerdere keren voorbij en zwommen rustig met ons mee. Sterker nog, de baby kwam spelen en begon rondjes om ons heen te draaien tot ik ineens oog in oog naast haar in het water lag te spartelen op een geschatte afstand van 2 meter. Toen moest ik toch wel even slikken. We waren met 7 man: 2 Australiërs, 1 Britse, een Zwitserse instructeur, Tongaanse kapitein en wij. Een super dag met de beste weersomstandigheden die we ons maar konden wensen.

Nadat moeders weer naar Nederland vertrokken was en ik twee dagen school volgehouden had (misschien niet volledig, want kom op, het was ineens 25 graden in Nieuw-Zeeland en een middagje in de harbour in het zonnetje liggen met een ijsje klonk ook niet verkeerd. Logisch toch?), vond ik dat het wel weer eens tijd werd voor een vakantie. Die had ik nou wel verdiend. Toch? Tja, zeg maar niks… Laten we nou eerlijk zijn, de keuze tussen school en surfen is snel gemaakt.

Savan en ik vertrokken weer naar Raglan en verrasten onze oude vrienden met een bezoekje. Een paar heerlijke dagen zon en in het water vond ik niet erg. Weer leuke nieuwe mensen ontmoet (een nieuwe surfinstructeur die uit Haarlem/Heemstede komt, gekker moet het niet worden) en een paar onwijs leuke kook-en-drink avonden gehad rondom de warmte van een vuurkorf.

Na weer een íéts langer verblijf dan gepland werd het weer tijd om naar school te gaan en wat opdrachten in te leveren. Na drie dagen school (ja, we hebben maar drie dagen per week les) vonden we het weer tijd voor iets anders… Dus wat dacht je van… Hm, nou, Raglan? Ja hoor, daar gingen we weer. Je kan wel raden dat we Raglan erg leuk vinden. Maar wees gerust, we zijn ook nog een dagje naar de Coromandel gereden. Na veel gekrijs en geblèr met de muziek mee op de heenweg kwamen we samen met Djurre (de heemsteedse surfinstructeur) en Mathilde (Frans-Canadese wwoofer van de lodge) in een regenachtig paradijs aan. We vertrokken richting Cathedral Cove, een grot aan de rand van de kust waar een deel van de film Narnia opgenomen is. De regen nam helaas niet af, sterker nog, het werd alleen maar erger… Hot Water Beach hebben we maar gewoon even vanuit het raam van de auto bekeken. Uiteindelijk meer lol ín de auto gehad, dan erbuiten. We sloten de avond af met een afhaal pizza op een platform met uitzicht over de oceaan en zonsondergang in het zonnige Raglan. Ja, daar was het wel de hele dag zonnig geweest. 

Na een paar leuke feestjes, gezellige avonden, surfuurtjes en de welbekende Sunday Sessions in hartje Raglan was het helaas weer tijd om naar huis te gaan. Dit keer voor een langere tijd, want… We hadden nog maar één weekje school te gaan. Drie opdrachten inleveren en huppakee, klaar ermee! Donderdag om 1 uur was het moment aangebroken. Onze laatste hand-in. De realisatie dat ik gewoon echt al klaar ben met mijn semester hier is er nog niet, maar misschien dat dat vanavond komt. We vertrekken met de nachtbus naar Wellington om vervolgens 5 weken over het zuider eiland te reizen. Op het moment ben ik mijn kamer, koffer en backpack aan het inpakken. Een rare gewaarwording, maar er staan veel leuke dingen op de planning. Savan en ik gaan o.a. skydiven, de Abel Tasman Coast Track (60 km! Kill me now) lopen, Milford Sound, de Canyon Swing in Queenstown, surfen in Kaikoura en uiteraard nog veel meer. Niks te klagen dus. Het kan dus weer even duren voordat jullie wat van mij horen, maar ik ga m’n best doen om deze blog iets meer up-to-date te houden! Cheers!